ΜΗΛΟ       

Jabuka

 

Σταγονίδια του ήλιου βλέπω εγώ

Μεταγγισμένα στη φλούδα του.

 

Όλη η χάρη στο ροδόχρωμο 

Τόξο του στοιβάχτηκε

Η ηρεμία του απόμακρου  άλσους

Μέσα απ’ το στέλεχος μπήκε.

 

Λες και μόλις τώρα τρεχάτο

Θρόνιασε στο χέρι, στο βιβλίο …

Φιλήδονα σαν ερωμένη προσφέρεται,

Ενώ ξαπλώνει στο πιάτο.

 

Με μυστικά κλειδιά το στόμα ανοίγει

Και την ψιλή άμμο του ήλιου σκορπίζει.

 

ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ

Slap

 

Αφήνουμε το παράθυρο ανοιχτό τη νύχτα και την καρδιά

Χρόνια τώρα. Σαν θεοί καταλαγιασμένοι ατενίζουμε

Πάνω τα βαριεστημένα αστέρια ενώ το φέγγος 

Κατρακυλάει στη  θάλασσα  αθόρυβα αν και  θα

Μπορούσε να αιωρείται πάνω στις πέτρες της αμμουδιάς.

Ένα μάτι στον ουρανό λαμπιρίζει, τ’ άλλο δεν το

Γνωρίζω, ενώ γηράσκουμε αϋπνία μας βασανίζει

Αναλογιζόμενοι το θάνατο και το δρόμο. Φαινομενικά  είμαστε ακόμα ευτυχείς

Σκεφτόμαστε  τ’ αστέρια  κι’ αφήνουμε το παράθυρο

Ανοιχτό για να βλέπουμε προς τ’ πάνω.

 

Συχνά δεν αντιλαμβανόμαστε στην ηρεμία αυτή την αχτίδα

Της σελήνης που ξεχύνεται, σαν  θέλγητρο γυναίκας  όταν εμφανιστεί

Με ορισμένες γραμμές του σώματος, λέγω,  εμείς ούτε καν

Αντιλαμβανόμαστε την αχτίδα του φωτός που

Μακάβρια μας πλανεύει και  εξουθενώνει.

 

Η ΚΟΠΕΛΑ ΚΑΙ Η ΛΙΜΝΗ

Devojka i jezero 

 

Στη λίμνη οι πρώτες σταλαγματιές βροχής.

Νεροποντή, κι ο ήλιος πάλι λαμποκοπάει.

Η λάμψη μέσα μου  αόρατα καταγράφει,

Την ομορφιά που κάνει το μάτι να πονάει.

 

Σαν να ξέπλυνε την κούραση και τη σκόνη –

Κατρακυλούν με το νερό κόκκοι χρυσοί.

Ομόρφαινε με μιας την εικόνα,

Η κοπέλα που σαν ζαρκάδι τρέχει.

 

Στην ψυχή  και πάλι ρέμα κελαρύζει.

Αφουγκράζομαι: ηρεμία, πουλί, σταγόνα

Με ξεσηκώνει ο αθόρυβος αντίλαλος αυτός

 

Απ’ τον πόνο και τον ύπνο τον μακρινό.

Πράγματι, η αιθέρια κι’  αγνή ομορφιά

Την πίστη στην έννοια της ζωής επαναφέρει.

 

ΗΡΕΜΙΑ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΟΝΕΙΡΟ

Mir, more, san    

 

Στιγμή μοναξιάς. Χωρίς τη ζεστή ανάσα της γυναίκας.

Δωμάτιο πάνω απ’ τη θάλασσα, απ’ τους σωρούς των αφρών.

Πρόσωπο στις παλάμες,  φευγάτη γυναίκα:

Τραπέζι, βιβλία, μήλα,  ίχνη σκιάς.

 

Στιγμή ηρεμίας. Φως τ’ αντικείμενα χρυσώνει:

Δάσος, πουλιά, κάμπος, στροβιλισμένοι βλαστοί

Παλιά εικόνα είναι που η μνήμη την ανανεώνει 

Σε στιγμές που κάποτε ομορφότερες ήταν.

 

Μικρή καρδιά στον έρωτα δοσμένη, γέφυρα κομψή

Μισόσβηστο  φως από καιρού σε καιρό τη φωτίζει

Ανήμπορο χέρι σκόνη, βούρλα και καλαμιές το σκεπάζουν.

 

Ηρεμία. Αποσπασμένο απ’ το σώμα οστό περιπλανάται.

Μεγαλώνει απ’ τον πόνο μενεξεδένιος  πύργος:

Φλογισμένο μάτι, ρίγος, άπονες αισθήσεις.

 

ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΠΟΡΟΣ         

Nepoznata semenka

 

Τον βλέπουμε, τ’ όνομά του δεν ξέρουμε

Δεν ξέρουμε τι απ’ αυτόν θα φυτρώσει

 

Αμίλητος  το μυστικό φυλάει

Αινιγματικά στις παλάμες χαμογελάει

 

Που να τον σπείρουμε με πόσο ήλιο

Ηρεμία με πόσες σταγόνες να τον ποτίσουμε

 

 Άραγε λουλούδι μυρωδάτο ή αγκάθι φαρμακερό

Θα φυτρώσει το μάτι να λαμποκοπήσει

 

Κομμένος στις πράσινες κλειδώσεις

Θα βγάλει άραγε φύλλο καινούργιο

 

Όλο και λιγότερα ξέρουμε όσο περισσότερο  τον κοιτάζουμε

Θα φυτρώσει αυτός μέσα απ’ την ψυχή μας τη ραγισμένη

  

ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ ΒΛΑΣΤΟΙ                  

Kiša i vlati

 

                           Χορεύτρια στη βροχή                    

 

Καταιγίδα. Μυρουδιά βροχής, έρως κάθε βλαστού.

Ξυπόλυτη, ενθουσιασμένη, στον ύπνο και στην έξαρση.

Χορός του νερού, όπου κάθε φλέβα κινείται,

Ανεμπόδιστη:  εκτελεί θερινή σεάνσα.

 

Ρυθμός σταγόνων, νότες στην υποσυνείδητη ηχώ,

Χνούδι και μεθυστική μυρουδιά που η  φλαμουριά σκορπίζει,

Και σαν στον ύπνο, η βροχή και οι τρυφεροί βλαστοί

Ήταν το πράσινο φως  που στις παλάμες χύνονταν.

 

Μαλλιά βρεμένα,  φόρεμα στο σώμα κολλημένο,

Χορεύει αυτή στη βροχή το χορό της ζωής της,

Σαν ελαφίνα πηδηχτή, σώμα ελαφρώς κυρτωμένο

 

Βρόχινη Θεά που ομορφιά εξαίσια ακτινοβολεί.

Την βλέπουμε κάπως ξαφνιασμένοι –

Χορεύτρια στη βροχή ή κοπέλα ξεμυαλισμένη.

  

ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΕΦΑΛΟ 

Zvezde na uzglavlju

 

Ο χωρισμός αυτός

Η ομορφιά των χρόνων στη μέση της

Φιλιά που διαρκούν

 

Χλωμή εν αναμονή

Παρακολουθεί αυτή τη ματιά μου

Και την πορεία των χεριών

 

Γνωστός μου είναι ο υπαινιγμός αυτός

Μυστικό σημάδι αγάπης

Ώμοι μαζεμένοι

Μάτια κάτω απ’ τα ανθοπέταλα

Φόβος ευχάριστος στο σώμα

 

Κάτασπρη σαν το κρίνο του νερού

Τόσο νέα και τρυφερή

Που δεν τολμώ ούτε στο τραγούδι

Να την μπάσω

 

Απομένουν μόνο  τα νυχτερινά φιλιά

Και τα αργοπορημένα αστέρια στο προσκέφαλο 

 

Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ  

Draga

 

Λυγερή, στην άμμο του ζεστού καλοκαιριού ξαπλώνει η αγαπημένη

Έχει τα μάτια ανοιχτά  με βλέμμα στον ουρανό βυθισμένο

Αινιγματικά χαμογελάει το μυστικό της φιλάει

 

Έρχομαι, ξαπλώνω πλάι της  και περιμένω

Και στα μάτια μου κομμάτι του καλοκαιριού να μπει

Αιωνιότητα ολόκληρη και πάνω αναμένω

 

Ευτυχής δεν είμαι ευτυχισμένη η αγαπημένη μου είναι

Ολόκληρη σε έρωτα μετουσιώνεται  και

Στο γέλιο το ανεξήγητο πνίγεται

 

Όταν το θελήσει  με τα χείλη της  καινούργιο ήλιο ανάβει

Και με τα λεπτά της χέρια  απ’ τα ύψη τον κατεβάζει

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ

Beleška o devojčici

 

Το κορμί σου θάλασσα κορασίδα και τα χέρια σου κύματα

Τα μάτια το χρώμα του νερού  κι’ αγνότητα εκπέμπουν

Ολάκερος ο Μάης στα μαλλιά κοιμάται λουλουδένιοι κύκλοι

Απ’ τη πνοή σου  τις αισθήσεις μου θολώνουν

 

Κοιτάζω:  απ’ τις παλάμες σου γλάροι ξεπετούνε

Στα μπράτσα σου ο ήλιος λαγοκοιμάται πεσμένος

Τα ζαρκάδια στον κάμπο στα λόγια σου ηρεμίζουν

Στο πέρασμά σου τα κλαδιά της ακακίας ανθίζουν

 

Το κορμί σου θάλασσα κορασίδα και στην κορμοστασιά σου

Η μικρή  των μακρινών τόπων αναπνέει ελαφίνα

Υπάρχει κάτι στην άμμο υπάρχει κάτι στο κύμα

 

Απ’ τα βήματά σου κι’ απ’ τις ανησυχίες σου

Τώρα εσύ μικρούλα μου θα θελες με μιας ώριμη

Σαν το πορτοκάλι σαν τα φρούτα του Νότου να γίνεις 

 

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΥ ΕΝΩ ΜΕ ΞΕΠΡΟΒΟΔΑΕΙ

Oči moje drage dok me ispraća

 

Η αγάπη μου έχει μάτια σαν τις σταλαγματιές της βροχής  στο ρόδο

Ενώ με ξεπροβοδάει στο κατώφλι του σπιτιού μας

Κάτω απ  τη στέγη των ετών μας  παιχνιδίζει ο ήλιος

Στις φλέβες μας  αστραπές απόγνωσης αστράφτουν

 

Πέρα απ τα βουνά τα μενεξεδένια γλιστράει ζεστό το δειλινό

Και μπαίνει στην αγάπη μου σαν κλέφτης αρωμάτων

Η αγάπη μου στο αφτί της το κοχύλι  ακουμπάει και δεν

Άκουει τίποτε παρά μόνο τον κτύπο της θάλασσας των κυμάτων

 

Χαιρετάει με ανοιχτά τα χέρια  σαν χελιδόνι δε βλέπω

Πλέον τίποτε αλλά φιλώ την αγάπη μου  στο μάτι το χαριτωμένο

Και προαισθάνομαι  χρόνια  πικρά  απουσίας , ερημιά

Τα πάντα σκεπάζει απομένει η καρδιά ραγισμένη

 

ΚΥΔΩΝΙ ΕΙΤΕ ΓΥΝΑΙΚΑ 

Dunja ili žena

 

Γιατί κυδώνι δεν είσαι, μυρουδιά δική του, ανταύγεια της φρεσκάδας του

Χρώμα που το μάτι σκλαβώνει  και τους στοχασμούς αναπτερώνει

Σάρκα γυμνή  στην ομίχλη της λαχτάρας ντυμένη,

Οι γοφοί αυτοί κάτω απ το φόρεμα στις πτυχές του λικνίζονται

 

Συλλογιζόμουν, πώς να σε ζωγραφίσω φανταστική

Ενώ τρέχεις στην επιφάνεια της θάλασσας και χάνεσαι

Μακριά σ’  ένα σημείο της λευκής σάρκας σαν γλάρος

Έφευγα απ’ τον εαυτό μου έσχιζα απ’ την ψυχή

 

Και κατέγραφα το χρώμα των κορών των οφθαλμών σου με τη σκέψη      μου

Έφευγα προς το άγνωστο και διερευνούσα τη μικρή  καρδιά

Του κυδωνιού στο τραπέζι μου ακολουθούσα με το μάτι  τα    αποτυπώματα

Των πληθωριστικών  γραμμών του σώματός σου σαν τη ρόδινη φλούδα του.

  

ΚΟΠΕΛΙΤΣΑ ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΖΕΥΕΙ

Devojčica skuplja svoja kolena

 

Η κοπελίτσα τα κάτασπρα γόνατά της μαζεύει

Δυο σβόλους φωτός, δυο σταγόνες τρυφερότητας

Λουλούδια που σε ανθόφυλλα διαμελίζονται

Σεμνή, αρέσει αυτή τις παλάμες μου πάνω στα γόνατά της.

 

Το αίμα μου την ανύψωσε μπροστά σε φέγγος καταπληκτικό

Αλλά δεν ανοίγει αυτή τις γερές του έρωτα κλειδαριές

Δε βοηθάνε ούτε τα φιλιά ούτε οι φλογίτσες

Που ανάβουν μυστικά στις κόρες των οφθαλμών βαθιά

  

Η ασπράδα της σκορπισμένη στο νεανικό απριλιάτικο σώμα

Τίποτα δεν διδάχτηκα  απ το φιλί το πρώτο, το βλέπω

Μόνο η πείνα τράνεψε με την πάροδο του χρόνου

Προϋπαντούμε την αυγή στη χλόη και το φέγγος το μακρινό.

 

                                                                Prepevala Kalina Karadžova

 

JOVICA ĐURĐIĆ  (Γιόβιτσα Τζούρτζιτς)  γεννήθηκε  στις 03.10.1949 στο Γκλόγκοβατς κοντά στην πόλη Ντόμποϊ,  Σερβική Δημοκρατία, Republika Srpska.

Πεζογράφος συγγραφέας και ποιητής.  Κάτοχος πτυχίου της Παιδαγωγικής  Πανεπιστημιακής Σχολής της Ριέκας. Μέλος του Συλλόγου λογοτεχνών Σερβίας και του Συλλόγου λογοτεχνών της Σερβικής Δημοκρατίας.  Έγραψε και δημοσίευσε  δεκατρία βιβλία ποίησης και πεζογραφίας. Δημοσίευσε έργα σε πολλές εφημερίδες και  περιοδικά. Ορισμένα από τα έργα του  μεταφράσθηκαν  σε ξένες γλώσσες: στην αγγλική, ρωσική, ιταλική, πολωνική  τσέχικη, τουρκική, σλοβένικη κλπ. 

Δημοσιευμένα βιβλία:

 

USNULA DEVOJKA (Κοιμώμενη κοπέλα), ποιήματα, Svijetlost, Σαράγεβο 1974,

LARISA, (Λαρίσα), ποιήματα, Riječko književno društvo,Ριέκα,1974,

LJUBIČASTO GORJE, ποιήματα (Μενεξεδένια βουνά), Svijetlost, Σαράγεβο, 1976,

SANAK SKLOPIOČIĆ, (Υπνάκος κλεινοματάκιας), διηγήματα για παιδιά,  Otokar Keršovani, Ριέκα, 1983,

KAKO VOLIM ANU,  (Πως αγαπώ την Άννα), ποιήματα για παιδιά. Izdavački Centar Rijeka,1983,

RUKE VEČERNJIH LJUBAVNIKA (Χέρια των βραδυνών εραστών), ποιήματα, Izdavački Centar, Rijeka, 1984,

LJUPKO TELO, (Χαριτωμένο σώμα),  ποιήματα, Partizanska knjiga, Λιουμπλιάνα, 1985.

KOŠUTA I LOPOČI, (THE ROE AND WATER LILIES)  (Ελαφίνα και κρίνο του νερού), δίγλωσσο , ποιήματα, Vikend knjiga, Βελιγράδι, 2000,

ISTRGNUTI RUKOPIS (Απόσπασμα κειμένου), ποιήματα, Interpress, Βελιγράδι 2004,

NJENE OČI MORE, (Τα μάτια της θάλασσα), ποιήματα, έκδοση βιβλιοφίλων (21 αντίτυπα),  Književni atelje Art, Μάλινσκα, 2004,

ŽIRAFA ŽERALDINA, (Καμηλοπάρδαλης Ζεραλντίνα), ποιήματα για παιδιά, πρώτη έκδοση, “Ars poetika” Βελιγράδι 2005, και δεύτερη έκδοση , “Ars poetika” Βελιγράδι 2006,

SIMONINE OČI, (Τα μάτια της Σιμών), ποιήματα για παιδιά, πρώτη έκδοση, Bookland, Βελιγράδι , 2006, δεύτερη έκδοση “Ars poetika”, Βελιγράδι , 2006,

LEPO JE BITI KOD KUĆE (Καλά είναι να είσαι σπίτι), ποιήματα για παιδιά, πρώτη έκδοση, Bookland, Βελιγράδι, 2008, δευτερη έκδοση “Ars poetika”, Βελιγράδι, 2008.

 

Αποκόμισε βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Έλαβε δύο φορές  το βραβείο

“Drago Gervais” (Žerve), Ριέκα. Είναι κάτοχος και της διάκρισης  Χρυσό μετάλλιο της Πολιτιστικής-Μορφωτικής εταιρείας Σερβίας.

[email protected]                   www.jovicadjurdjic.com